Ga naar de inhoud

Maxime

    Maxime (29) heeft haar eigen onderneming, voetbalt en fitnesst, spreekt graag af met vriendinnen en heeft sinds een aantal jaar de diagnose MS maar gaat ondanks dat 'to the max'.

    In het dagelijks leven houd ik mij bezig met mijn onderneming, To the Max. Het is niet alleen de naam van mijn bedrijf maar ook mijn levensmissie en lifestyle. To the Max gaan houdt in dat jij doet waar jij gelukkig van wordt, op jouw voorwaarden. Hierdoor leef ik iedere dag mijn droom en mag ik doen waar ik gelukkig van word. Voor mij houd dit in dat ik mij bezig hou met mijn mindset, lifestyle, gezondheid en uitstraling zodat ik ook het maximale uit mijn leven kan halen ookal heb ik MS en ADHD. Dus ik leef eigenlijk een heel normaal leven wat bestaat uit ondernemen, sociale contacten en sport.

    Passie voor ondernemen
    Ik had altijd al een passie voor beauty en ondernemen. Maar schoonheidsspecialiste vond ik niks en kapster uiteindelijk ook niet. Nadat ik mijn opleiding Flower & Design had afgemaakt zag ik in 2015 bij een influencer, wimperextensions voorbij komen. Dit wekte mijn interesse. Dus ik besloot zelf te sparen en de cursus te gaan volgen. Het ondernemen heeft er altijd al in gezeten, ik zie overal kansen en mogelijkheden. Dit merkte ik al bij al mijn banen in loondienst. Dit schuurde vaak dus ik wilde echt mijn eigen bedrijf. Ik begon naast mijn fulltime baan met mijn salon in mijn slaapkamer. Ik ben erg leergierig dus ik volgde steeds meer cursussen voor wimpers, wenkbrauwen en semi permanente make-up (PMU). Het werd steeds drukker dus verhuisde ik met mijn salon naar de garage, vervolgens naar een aparte kamer in mijn eigen huis. Ik won internationale prijzen met mijn werk. Dit was de bevestiging dat ik goed ben in wat ik doe. En zo startte ik mijn eigen academie. Tijdens mijn cursussen leer ik de cursisten de kennis over de behandelingen en de juiste mindset om succesvol te worden. Nadat mijn bedrijf de lockdowns had overleefd werd ik genomineerd als beste Westlandse Ondernemer. En kreeg ik de kans om mijn mooie pand te gaan huren in ’s-Gravenzande.

    ZZP en MS
    Ik was mij er al voor mijn MS diagnose van bewust dat ik een arbeidsongeschiktheidsverzekering moest regelen. Zeker toen ik in 2019 besloot uit loondienst te gaan en fulltime te gaan ondernemen. Maar ik kreeg direct te maken met COVID’19 en alle lockdowns die mij ontzettend veel geld hebben gekost. Ik moest namelijk mijn bedrijf drie keer verplicht sluiten, dus ik had in die periodes geen inkomen. Hierdoor kon ik net aan rondkomen en was het simpelweg niet te betalen om een arbeidsongeschiktheidsverzekering af te sluiten. Deze verzekeringen zijn namelijk ontzettend duur. Ook kreeg ik tijdens de lockdowns geen financiële steun van de overheid.

    Op het moment dat de zaken weer begonnen te lopen en ik een AOV wilde gaan afsluiten, werd ik ziek en kreeg ik mijn MS diagnose. Helaas kwam ik er op de harde manier achter dat ik nu geen mogelijkheden meer heb voor een financieel vangnet vanuit een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Want de verzekeraars vinden het een te groot risico (of gewoon teveel geld) om iemand te verzekeren met een diagnose als MS. Hier kwam ik pas achter toen ik zelf te maken kreeg met ziekte. Hier heb ik mij dan ook enorm om gefrustreerd en ook zelfs overwogen om te stoppen met ondernemen. Maar ik wilde mijn dromen opgeven door MS. Gelukkig had ik nog wat spaargeld over waardoor ik mijn periode van ziekzijn heb kunnen overbruggen. Daarna ben ik met iemand gaan samenwerken zodat de kosten van mijn pand gedeeld konden worden. Anders was ik simpelweg failliet gegaan. Tijdens mijn revalidatie ben ik al snel weer begonnen met wat uren werken en tussendoor zelfs slapen op een behandeltafel. En in de tijd dat ik energie had, ben ik gaan nadenken over passievere inkomens zoals online cursussen, webshop, podcast en mezelf laten zien op social media. Op dit moment ben ik dus nog druk bezig met ervoor zorgen dat deze verschillende inkomstenbronnen ook daadwerkelijk voor inkomsten gaan zorgen. Maar zo kan ik er wel voor zorgen dat ik alsnog inkomen heb mocht ik ooit weer last krijgen van lichamelijke klachten. 

    Geen burn out maar MS
    Ik merkte al een langere periode dat ik niet lekker in mijn vel zat, ik dacht zelf dat ik tegen een burn-out aan zat in 2019/2020. Verder kwam er niks uit bloedonderzoeken of iets dergelijks. Ik bleef dus heel lang door lopen met vage klachten. Ik had altijd wel wat, ik was extreem vermoeid en ik had altijd wel een pijntje of snel overprikkeld. In december 2021 dacht ik weer tegen een burn-out of zelfs depressie aan te zitten. Ik besloot iets rustiger aan te doen en ik kreeg last van tintelingen in mijn gezicht en arm. Later kreeg ik ook last van oorsuizen, dubbelzien, draaiduizeligheid, misselijkheid en tintelingen in mijn been waardoor ik niet meer kon lopen. Ik kan mij eigenlijk niet meer zo goed herinneren welke klachten ik allemaal ervaarden. Maar alle bekende MS symptomen had ik. Zoals alles wat ik net noemde en MS hug en continu brain fog.

    Toen ik in februari 2022 last kreeg van de tintelingen in mijn gezicht, arm en oorsuizen bezocht ik de huisarts, hier kreeg ik het advies rustig aan te doen en bij nieuwe klachten te bellen. De klachten werden erger en ik werd voor mijn gevoel niet serieus genomen. Totdat de klachten zodanig erg werden dat ik niks anders meer kon dan overgeven en voor me uitstaren werd ik doorverwezen naar een neuroloog en bloedprikken. De huisarts kon mijn bloeduitslagen niet rijmen met mijn klachten dus werd ik doorverwezen naar de spoedeisende hulp. Daar kreeg ik direct een CT-scan en MRI-scan. En bij iedere scan moest ik overgeven. Want zodra ik op mijn rug moest liggen begon ik met overgeven. Het ziekenhuis personeel weet dan ook nog steeds wie ik ben.. Ik heb 9 dagen in het ziekenhuis gelegen op de afdeling neurologie waarbij via een MRI van de hersenen, ruggenmerg en hersenvochtpunctie de diagnose RRMS werd vastgesteld. Op de MRI’s hebben ze ook gezien dat ik al meerdere schubs had gehad. Maar ze kunnen niet zeggen wanneer dit precies is geweest. Tijdens mijn opname kreeg ik vocht toegediend via een infuus en een prednisolon stootkuur van drie dagen.

    Ik slik op dit moment medicatie in de vorm van capsules. Vumerity heet het. En verder pak ik de ziekte aan met de mind-body methode. Dit houdt in dat ik mijn ziekte bekijk vanuit een breder perspectief. Wat probeert mijn lichaam mij te vertellen? Door de boeken the secret, de wet van aantrekking, je kunt je leven helen en genadeloos geschenk heb ik veel over mijzelf geleerd en heb ik een manier gevonden waarbij MS mijn leven niet meer in negatieve zin beinvloed. Verder houd ik me ook nog steeds vast aan de wetenschap en wat de artsen mij vertellen in het ziekenhuis. Ik denk dat de reguliere zorg en alternatieve geneeswijze elkaar heel mooi kunnen versterken. En voor mij werkt dit dus heel goed.

    Niet meer bang voor nieuwe schubs
    Toen ik werd opgenomen in het ziekenhuis werd er al snel gezegd dat het mogelijk MS kon zijn. Ik was heel bang. Ik had de associatie met ALS, ik was bang dat ik dood zou gaan. Zeker omdat ik mij zo ongelooflijk ziek voelde op het moment dat ik op de spoedeisende hulp lag. Maar toen ik er achter kwam dat er tegenwoordig veel meer bekend is over MS en er voorbeelden zijn van mensen waar het heel goed mee gaat, kon ik me er redelijk snel bij neerleggen. Behalve dat ik doodsbang was dat ik ooit weer zó ziek zou worden en de klachten zouden blijven. Tijdens mijn ziekenhuis opname werden mijn klachten al snel minder. Maar ik zag wel nog steeds dubbel, had geen gevoel in mijn kaak en nog steeds last van tintelingen en gevoelloze lichaamsdelen en ik kon niet lang op mijn benen staan. Zoals ik al noemde, ik had zoveel symptomen die ik mij niet meer zo goed kan herinneren. Maar ik weet wel dat het veel was en dat ik in een rolstoel uit het ziekenhuis kwam. Ik was ook bang dat ik die klachten zou blijven houden en daardoor mijn werk niet meer kon doen, failliet zou gaan, nooit meer normaal zou kunnen lopen, zien of eten en nooit meer mijn sport kon beoefenen.  

    Op dit moment ben ik niet meer bang voor nieuwe klachten. En alles waar ik zo bang voor was is gelukkig niet gebeurd. Ik kan alles weer. Ik probeer heel goed naar mijn lichaam te luisteren en ik heb door middel van cognitieve therapie, ergotherapie en alles waarmee ik al mee bezig was met betrekking tot mindset en gezondheid toegepast in mijn leven. Ik voel me nu heel rustig en als ik soms last heb van symptomen weet ik dat ik teveel van mijn lichaam heb gevraagd. Dan doe ik meteen rustiger aan.

    Dromen en doelen voor de toekomst
    Mijn wens voor de toekomst is dat ik met mijn aanpak de MS stabiel kan houden. De MS is na de schub die mij in het ziekenhuis liet belanden stabiel gebleven. Eind dit jaar heb ik weer een MRI dus ik ben erg benieuwd wat we daarop gaan zien. Ik heb heel veel mooie doelen en wensen. Ik hoop dat ik met mijn bedrijf een inspiratie mag zijn voor andere dat ondanks het leven je soms tegenslagen geeft, je alsnog gelukkig kan zijn.. Mijn doel is om mijn verhaal zo veel mogelijk te verspreiden en andere hiermee te kunnen helpen. Ik ben hier al mee begonnen in mijn podcasts en op mijn social media platformen. En ik hoop uiteindelijk nog veel meer mensen te kunnen bereiken.

    Ik voel mu nu super goed, ik ben opgewekt, energiek, vrolijk en dankbaar. Ik zou zelf dus niet zeggen dat ik MS heb. Maar dat betekend niet dat het er niet is, op de dagen dat ik moe ben of te veel van mezelf gevraagd heb ervaar ik wel eens last van tintelingen, brain fog, MS hug en zware vermoeidheid. Maar ik kan nu juist mijn rust vinden als ik wat gas terug neem en hier dan ook enorm van genieten. Als ik die klachten niet zou ervaren, zou ik denk ik net als vanouds keihard blijven doorrennen en steeds over mijn eigen grenzen heen gaan.

    Zoals ik al zei, ik zie mijn ziekte als een genadeloos geschenk. Het is niet altijd makkelijk maar het heeft voor mij zoveel deuren geopend om mezelf beter te leren kennen en ik heb veel mooie mensen mogen ontmoeten die mij verder helpen. Op dit moment voel ik me best wel gelukkig en ben ik blij waar ik nu sta. Soms kan ik wel eens terugvallen in angst of oude patronen. Maar ik weet ook dat in angst leven geen zin heeft en dat vertrouwen en hoop hebben mij veel meer brengt.

    Probeer te leren luisteren naar je lichaam, wat gebeurd er? Hoe voel ik me? Wat heb ik de afgelopen tijd gedaan en waar heb ik mezelf mee bezig gehouden? Ik snap dat MS veel angsten en onzekerheden met zich kan meebrengen. Maar er zijn heel veel mogelijkheden om alsnog een mooi leven te leven, binnen jouw eigen kunnen. MS is zo’n complexe ziekte en iedereen ervaart het natuurlijk anders. Maar wees lief voor jezelf en pak je rust als je die nodig hebt. Laat het er zijn hoe moeilijk dat ook is soms.
    Maxime
    Ga naar de inhoud