De lumbaalpunctie is een van de onderzoeken die (vrijwel altijd) wordt gedaan bij het diagnosticeren van MS. Hiervoor wordt een beetje hersenvocht (liquor) uit je rug gehaald. Door analyse van vooral eiwitten in de liquor kunnen aanwijzingen worden gevonden voor MS.
Hoe verloopt een lumbaalpunctie?
De neuroloog voert de lumbaalpunctie uit. Tijdens het onderzoek lig je met ontblote rug op de zij met opgetrokken knieën in bed. Of je zit voorovergebogen op de rand van het bed. Door deze houding is de ruimte tussen de wervels groter. Hierdoor kan de arts je gemakkelijker prikken. De neuroloog bepaalt de houding die je aanneemt tijdens het prikken. Het soort onderzoek kan hierbij beslissend zijn. Doet de arts bijvoorbeeld een drukmeting? Dan is het nodig dat je op bed ligt. De neuroloog tast met de vingers het onderste gedeelte van de wervelkolom af. Deze plek wordt ontsmet met jodium. Vervolgens brengt de neuroloog de naald in het wervelkanaal. Dit kan een vervelend gevoel geven. Het ruggenmergvocht wordt in een buisje opgevangen en opgestuurd naar het laboratorium voor onderzoek. Het is mogelijk dat er bloed wordt afgenomen uit de arm om dit te vergelijken met het ruggenmergvocht.
Tips
-
- Blijf na de punctie een tijdje plat liggen, hierdoor heb je minder last van bijwerkingen.
- Cafeïnehoudende dranken (koffie, cola) kunnen helpen om de hoofdpijn te verminderen. Veel drinken bevordert de liquorproductie. Cafeïne versterkt dit effect.
- Heb je na een aantal dagen nog veel last van hoofdpijn? Dit kan komen doordat er nog wat vocht uit het prikgaatje lekt. Klachten ontstaan meestal bij het opstaan en verdwijnen als je weer gaat liggen. Een bloodpatch kan het lek dichten, neem daarvoor contact op met het ziekenhuis mocht je na een aantal dagen geen verbetering merken.
