Hoe leg je iemand uit hoe het voelt om altijd moe te zijn en die vermoeidheid echt niet even eruit te slapen is? Hoe maak je iemand bewust van de keuzes die jij dagelijks moet maken? Dit kan je doen door middel van de lepeltheorie.
Hoe werkt de lepeltheorie?
Je begint de dag met 10 lepels. Klinkt goed! Maar het is een koude ochtend en je hebt vannacht niet genoeg geslapen – je bent stijf en moe wakker geworden. Het kost je alleen een lepel om uit bed te komen, nog twee om een douche te nemen en nog twee om je ontbijt te nuttigen. Dat is vijf lepels voordat je het huis hebt verlaten.
Je hebt al de helft van je energie verbruikt en nog een hele dag voor je. Oeps! Dus moet je voorzichtig zijn met het kiezen van je lepels als je niet jezelf wilt uit putten of volledig over je grenzen te gaan. Want dan heb je nog minder lepels om mee te werken de volgende dag. Maar waar besteed je dan je lepels aan? Aan de dingen die moeten, denk aan werk, studie of die berg afwas op het aanrecht die bij elkaar dan ongeveer een stuk of 4 lepels kosten? Dingen die anderen van je verlangen en jij geen energie van krijgt, ook zo’n 4 lepels in totaal? Of dingen waar je plezier uit haalt, die laatste 5 lepels? Dan zijn ze wel volledig op en sta je misschien zelfs wel in de min. Je kan de lepels maar een keer uitgeven op een dag. Een dag vol keuzes dus. Bewuste keuzes.
Dit is de realiteit voor veel mensen die te maken hebben met MS. Anders dan alleen maar te praten over energie en beperkingen is de lepeltheorie een simpele manier om uit te leggen hoe het écht is om MS-vermoeidheid te ervaren. Het aantal lepels dat je hebt kan van dag tot dag verschillen, net zoals hoeveel zelfs eenvoudige activiteiten aan lepels kosten.
Waar komt de lepeltheorie vandaan?
De lepeltheorie is oorspronkelijk gecreëerd door Christine Miserandino in 2003, toen ze probeerde een manier te bedenken om uit te leggen aan een oude vriend hoe lupus haar tijdens het diner doet voelen, probeerde ze lepels uit tafels om hen heen als metafoor te gebruiken. Ze ontdekte dat dit een gemakkelijk te begrijpen manier was om kleine dingen uit te leggen die eigenlijk enorme hindernissen kunnen zijn voor degenen die worstelen met hun energieniveau.
De lepeltheorie helpt niet alleen dit over te brengen, maar voegt voor velen een extra laag toe om te helpen scheiden wat ze willen doen van wat ze kunnen doen. Het is niet alleen een manier om aan anderen uit te leggen hoe hun toestand hen beïnvloedt, maar het helpt hen om zichzelf eraan te herinneren dat ze niet lui, onverschillig of onbetrouwbaar zijn. Het is geen onwil om plannen op het laatste moment te veranderen of niet alles voor elkaar te krijgen. Ze luisteren naar hun lichaam en stellen hun eigen welzijn voorop.
